اسلایدر

صیاد دل ها

21 فروردین، سالروز شهادت امیری است که اسوه وفاداری و عشق بود؛ سردارعلی صیاد شیرازی؛ همو که می گفت: «قهرمان کسی است که در جهاد اکبر، بر نفس اماره خود غالب آمده باشد، آن طوری که آرزوی یک بار غفلت کردن و خدا را از نظر دور داشتن را در دل شیطان به گور فرستد.

گزیده ای از وصیت نامه شهید

شهید صیاد شیرازی، در قسمتی از وصیت نامه اش، چنین نوشته است: «پروردگارا! رفتن در دست توست. من نمی دانم چه موقع خواهم رفت، ولی می دانم که از تو باید بخواهم مرا در رکاب امام زمانم قرار دهی و آن قدر با دشمنان قسم خورده دینت بجنگم تا به فیض شهادت برسم. خداوندا! این تو هستی که قلبم را مالامال از عشق به راهت، اسلامت، نظامت و ولایتت قرار دادی. خدایا! تو خود می دانی که همواره آماده بوده ام آن چه را تو خود به من دادی، در راه عشقی که به راهت دارم، نثار کنم».

خدایی شعر پرمضمون عشقی

تو مست باده گلگون عشقی / تو هم درد دل پرخون عشقی

تو در هر نیمه شب در کوی یارب / به سیل اشک، یک سیحون عشقی

تو در طی طریق وصل جانان / مراد و اصلِ بی چون عشقی

تو در گنجینه اخلاص و عرفان / خدایی شعر پرمضمون عشقی

تو هم چون مالک اشتر به میدان / سراسر شعله ای، مشحون عشقی

تورازی بودی اندر سینه ما / که رخشان دُرّه ای مکنون عشقی

تو صیادی شهادت صید کردی / شهید شاهدی، مفتون عشقی

به بانگ «ارجعی» لبیک گفتی / چرا؟ چون واله و مجنون عشقی