اسلایدر

 «غدیر» سرچشمه همیشه جوشان ولایت است که از سینه تفتیده «خم» به جام محبت دوستداران پیامبر(ص) و خاندانش جاری است. غدیر، شایسته هرحمد و ثناست که محمد بدو آراست و اسلام از او برخاست. غدیر، تفسیر بدر و احد وشأن نزول صفین و نهروان است. «بدر» عدالت می خواست؛ «احد» شجاعت را آرزو می کرد؛ «خیبر» تماشای صداقت را تمنا داشت و «غدیر» آمین آن همه دعا و ثنا بود.

غدیر، روز بشریت و روز انسان است. غدیر تداوم «رسالت محمد» در «ولایت علی» است. غدیر، عید پیمان، میثاق و عهد است. غدیر عید عدالت و رهبری است؛ عید انسانیت و کمال است. عید شعله افکنی بر اندیشه ها و عید امید آفرینی در دل هاست.

حاجیان در طواف اند. ابراهیم، تبر بر دوش در اندیشه شکستن آخرین بت های سیاه است. «زمزم» زمزمه می کند و نسیم، هروله کنان، سعی صفا و مروه درپیش گرفته و این همه، در جاری غدیر، بهم پیوسته تا دوباره بازوی وحی را در دست نبی به تماشا بنشیند و بر نگارینه تاریخ نقش کند.

تاریخ به تماشای اقیانوس غدیر ایستاده که می خروشد و مانداب های کهنه را از بستر بیدار کرده، با خود می برد. ابراهیم، تبر به دست ایستاده؛ مریم، آغوش گشوده، اسماعیل می خندد و هاجر، اشک شادمانی می چکاند و همه و همه  توفندگی نگاه مردی از تبار آفتاب را تماشا می کنند که غدیر میزبان اوست؛ همو که خورشید را مهمان کلبه کوچک بشریت کرده، بازوی جانشین او را در دست می فشرد و تاج ولایت را بر سرش می نهد. سلام خدا بر تو ای آخرین فرستاده و بر تو ای بهترین جانشین امت!