اسلایدر

شب می رسد از راه و شفق سرخ ترین است

وان ابر چنان لکه ی خونش به جبین است

تا خون که نو شد؟ چه کسی را بفروشد ،

این بار « یهودا» ؟ که شب باز پسین است

پا در ره صبح اند شهیدان و در این راه

دژخیم به کین است و کمانش به کمین است

جان بازی و عشق اند و حریفان قدیم اند

« تا بوده چنین بوده و تا هست چنین است»

ای عاشق خورشید ! که در عشق بزرگت

پیراهن خونین تو برهان مبین است ،

هرچند هنوز آن سوی این ظلمت ظالم

خورشید درخشنده ی تو پرده نشین است،

امّا دمد آن صبح به زودی که ببینیم

عالم همه خورشید تو را، زیر نگین است.

     "حسین منزوی"