اسلایدر

خرمشهر دروازه ای در زمین دارد و دروازه ای دیگر در آسمان و تو در جست و جوی دروازه ی آسمانی شهر هستی که به کربلا باز شده است و جز مردترین مردان را به آن راه نداده اند. جنگ برپا شده بود تا از خرمشهر دروازه ای به کربلا باز شود.

زمان ، بادی است که می وزد ؛ هم هست و هم نیست . آنان را که ریشه در خاک استوار دارند ، از توفان هراسی نیست . جنگ می آمد تا مردان مرد را بیازماید.    

یک روز شهر در دست دشمن افتاد و روزی دیگر آزاد شد . پندار ما این است که ما مانده ایم و شهدا رفته اند ، اما حقیقت آن است که زمان ، ما را با خود برده است و شهدا مانده اند.

زمان ، ما را با خود برده است ، اما این صدا جایی بیرون از دسترس زمان باقی است. باد زمان در این شهر زمینی می وزد نه در آن شهر آسمانی که در کرانه ی ابدیت ، بیرون از رهگذر باد وجود دارد. آن روزها مانده اند و باد زمان ، ما را با خود برده است ؛ حقیقت همین است.

یاد و خاطره ی تمامی شهدای آزاد سازی خرمشهر بویژه

شهید ابراهیم هاشمی

گرامی باد