اسلایدر

امشب ســـراپای دو عالــم عطر باران می‌شود

معنا همـــه الفاظ زیبــــای بهــــــــاران می‌شود

هر جا کـویری خشک باشد سبزه‌زاران می‌شود

جاری زلال عاطفــــه از چشـــمه‌ساران می‌شود

در عالـم بالا ملائک شـــــور و غـــــوغا می‌کنند

با خنده‌های شوق و شادی جشن بر پا می‌کنند

گل‌های جنت را نثـــــار روی زهــــــــرا می‌کنند

از روی بام عــــــرش مــــــولا را تمـاشا می‌کنند

از شوق، پیغمبر سرشک از دیده جاری می‌کند

دل در میــان سینـــه‌ی او بیقـــــــــراری می‌کند

مـــــولا ز بیت وحی کوثـــر خواستگاری می‌کند

در عالـــــم بالا خـــــدا خـود خطبه جاری می‌کند

به فرموده امام صادق (علیه‌السلام): اگر خداوند، علی(علیه‌السلام) را نمی‌آفرید، از زمان آدم تا روز قیامت، همتایی برای زهرا (سلام‌الله علیها) یافت نمی‌شد.

ستاره‌های چشمک‌زن، ریسمان بسته‌اند آسمان را...

بهشت از رایحه‌ای دلنواز، سرمست می‌شود...

جشنی برپاست از انبوه فرشتگان و کائنات...

امشب، آبروی زمین و آسمان‌ها را در سپیدی پیراهن بخت، ملائک به نزد فاطمه(س) می‌برند؛ امشب، دو دریای بی‌کران به هم می‌پیوندند.

فرشی از پر ملائک، از خانه نبی تا خانه علی، به یُمن قدم‌های زهرا پهن می‌شود...

خانه‌ی نور است، خانه‌ی وحی، خانه‌ی محمد، و آن که به دامادی این خانه می‌آید، علی است. خورشید می‌آید به پیوند ماه؛ و ستاره‌ها نُقل می‌پاشند. ملائک، راه آسمان‌ها را با عطر گُل محمدی فرش کرده‌اند.

بر منبری از نور و روشنایی، جبرئیل خطبه می‌خواند برای علی (علیه‌السلام) و فاطمه (سلام‌الله علیها) و زندگی مهر و ماه آغاز می‌شود...

دست‌های خورشید با دست‌های ماه، پیوند می‌خورد و آسمان، جلوه خورشید و ماه را می‌بیند که تا ابدیت می‌درخشند...

خانه‌ای به اندازه آسمان، میهمان گام‌های مرد و زنی می‌شود که تمام جهان، دلبسته‌ی گام‌های صبورشان خواهد شد...

به راستی، در کجای عالَم خلقت، از ازل تا ابد، همتایی پیدا می‌شد برای فاطمه (سلام‌الله علیها) اگر علی (علیه‌السلام) نبود و کدام گل سرسبد آفرینش، می‌توانست همسری علی (علیه‌السلام) را بپذیرد، اگر فاطمه (سلام‌الله علیها) نبود.

سالروز ازدواج ملکوتی امام علی(ع)و فاطمه زهرا(س) را به همه ی محبانشان تبریک عرض می نماییم.