اسلایدر

هزار جان گرامی فدای جود جواد

دل شکسته خود بسته ام به بود جواد

همه خلق عالم غریق نعمت اوست

چرا که نیست حدودی برای جود جواد

امام جواد (ع) می‌فرمایند: مرگ آدمی به سبب گناهان، بیشتر است از مرگش به واسطه اجل، و زندگی و ادامه حیاتش به سبب نیکوکاری، بیشتر است از حیاتش به واسطه عمر طبیعی. (مسند الامام الجواد، ص 248)

جوان بود و جوانه امامتش، بهاری‏ترین تصویر روزگار، مولایی که در کودکی، اعجاز امامت را به تصویر کشید.

نهمین ستاره‏ی روشن، قصد دیاری دور می‏کند و از همه سو، شهر در خاکسترِ عزا غوطه می‏خورد. در محفل سوگ حضرت جواد(ع)، اشک‏ها زودتر از هر دعایی به سویِ آسمان می‏روند.

آری؛ نهمین ستاره‏ آسمان امامت و ولایت، در حال عروج است و جهان و جهانیان از این جدایی اندوهگین و مضطربند...

ای باب الحوائج، یا جواد الائمه ادرکنی

امام جواد (ع) می‌فرمایند: سه خصلت دوستی را جلب می‌کند: انصاف، همراهی و همدلی در هنگام سختی و ناملایمات، پاک دلی و خیرخواهی نسبت به دیگران. (مسند الامام الجواد، ص248)

♥ این رضا کیست که عالم همه خشنود رضاست ♥

♥ این رضا کیست که بر درد دل خلق دواست ♥

♥ ای ضعیفی که تو را پشت و پناهی نبود ♥

♥ شو پناهنده به شاهی که معین الضعفاست ♥

♥ ساکن کوی رضا باش که این ابر کرم ♥

♥ سایه ی رحمت او بر سر سلطان و گداست ♥

♥ دامن ضامن آهو مده از دست که او ♥

♥ دوست را ضامن و فریادرس روز جزاست ♥

سلام و درود خدا بر کسی که خدا و رسولش از او رضایت دارند؛ امامی که چشمه جوشان لطف و رحمتش به دریای ازلی رحمت و رأفت بی‌کران پروردگار متصل است و هر پناه‌جوی بی‌آشیانی، در پناه نگاه و نوازش او، چون آهوی رمیده از صیاد، آرام می‌گیرد.

سلام بر خراسان، بوستانی از بوستان‌های بهشت که در آن، فرزانه فرزندی از نسل رسول خاتم (ص)، درخشیده است.

سلام بر رواق‌های بلند حرمش که همواره مأمن دل‌های خسته و پناه آهوان رمیده از دام دل و دانه دنیاست.

سلام و درود و صلوات بر امام رضا (ع)، هشتمین امام، کوکب درخشنده، ابر بارنده، باران شتابنده و خورشید فروزنده.

تقدیم به دلاور مردان سرزمینم که در صفحات سبز تاریخ
کربلایی دیگر را رقم زدندو واژه های عشق و ایمان
و ایثار را با خون سرخ خود تفسیر کردند

گرامی باد یاد و خاطره
تمامی فرزندان راستین ایران زمین
که دفاع مقدس از کیان و تمامیت
این سرزمین اهورایی و جغرافیای مقدس را،
با ایثار و از خودگذشتگی در تاریخ زرین وطن ،
چون کبوتران سبکبال پرکشیدند و آسمانی و ماندگار شدند.

یادش بخیر ....

خاطرات جبهه ها یادش بخیر
ای بسیجی ها خدا یادش بخیر

درسرم دیگر نباشد شورخون
یاوران سرجدا یادش بخیر

عهدما بین خدا و من شکست
عهد های با وفا یادش بخیر

اشک من دیگر ندارد آبرو
اعتبار ناله ها یادش بخیر

سینه ام یا رب نمی سوزد چرا
لذت سوز دعا یادش بخیر

جبهه لبخندش میان اشک بود
خنده های بچه ها یادش بخیر

صوت زیبای اذان بچه ها
رفته آن حال و هوا یادش بخیر

دربیابان روی خاک قبرها
ذاکرین خوش صدا یادش بخیر

چادر پاره زترکش ها چه شد
خانه آل عبا یادش بخیر

صبح حمله دور قبر هر شهید
یاد خاک مجتبی یادش بخیر

دست زهرا(س) دست عباس (ع)و علی(ع)
می گرفت دست مرا یادش بخیر

از شلمچه بوی خون می شد بلند
دومین کرب و بلا یادش بخیر

بوی فکه بوی نهر علقمه
دشت عباس آن سرا یادش بخیر

نور اخلاص و عمل را داشتیم
رمز و راز آن بقا یادش بخیر

رد اشکم می نوشت بر گونه ام
یا ابا صالح(عج) بیا یادش بخیر

صاحبم بر روی سربندم نوشت
می شوی آخر فدا یادش بخیر

شد نصیبم خون دلها جای خون
شور و حال این گدا یادش بخیر

معرفی اولین اتفاقاتی که در طول سالهای دفاع مقدس رخ داده 

اولین مین منفجر شده خارج از خلیج

منبع: کتاب اولین ‌های دفاع مقدس - صفحه: 241

با توجه به این اصل که پشتیبانی آتش، نقش اساسی و تعیین کننده‌ای در عملیات مختلف داشته است،
سردار شهید حسن شفیع زاده با وقوف کامل به اهمیت این اصل، در زمانی که افق دید بسیاری از مسئولین و فرماندهان از خمپاره فراتر نرفته بود، به فکر تشکیل اولین آتشبارهای توپخانه با استفاده از توپ‌های غنیمتی پرداخته
و در عملیات بیت المقدس مسئولیت هماهنگی پشتیبانی آتش در یکی از قرارگاه‌های عمده را بر عهده گرفت و با موفقیت به انجام رسانید.
او قبضه توپ‌های غنیمتی را در قالب گردانهای مستقل به سرعت سازماندهی نمود و اکثر قریب به اتفاق آن را در عملیات رمضان شرکت داد؛ اوج شکوفایی تلاش‌های شهید در عملیات والفجر 8 ظهور پیدا کرد.

بسم رب الشهدا

بسم رب الشهدا از شهدا باید گفت
از فداکارترین قوم خدا باید گفت

عشق در دایره ی بسته ی آتش بس نیست
از دل سوخته ی اهل صفا باید گفت

افق شرعی احساس من و ساعت هشت
آری از روشنی وقت دعا باید گفت

دیگری هر چه دلش خواست بگوید شاعر
شعری از حنجره ی سرخ شما باید گفت

شعری از حنجره ی سرخ ورم کرده اتان
که نیاموخته الفاظ ادا باید گفت

می شود شعر سرود و سخن عشق نگفت ؟
یا فرم بست دم از گفتن و یا باید گفت

بسم رب الشهدا زینت سر برگ صفاست
غزلی سوخته از حیرت ما باید گفت

های و هو گرچه همه زندگی ما شده است
از سکوتی که گذشته ز صدا باید گفت

و ز قد قامت العشقی که به اوج انجامید
در نمازی به موازات بیا باید گفت

آی شاعر ! تو که با حنجره ات می شکفی
لخته لخته طپش حادثه را باید گفت

ادبیات حماسه ، ادب قافیه هاست
قطعه شعری به ردیف شهدا باید گفت