حتي خوش‌بين‌ترين دوستان هم باور نمي‌کردند که مردمِ دست خالي به رهبريِ يک روحاني از نسل سادات، بتوانند بساط 2500 ساله‌ي پادشاهي در ايران را برچينند و ژاندارم آمريکا در منطقه را به زانو دربياورند.از سوي ديگر، دلگرمي‌هايي که آمريکا به شاه مي‌داد سبب توهم خلل‌ناپذيري در نظام شاهنشاهي شده بود. جيمي کارتر -رييس‌جمهور وقت آمريکا- در دهم دي ماه 1356 و در جريان سفر به تهران گفت: «نظريات ما در مسايل مربوط به امنيت نظاميِ متقابل با هيچ كشوري به اندازه‌ي ايران نزديك نيست و من نسبت به هيچ رهبري مانند شاه اين همه احساس حق‌شناسيِ عميق و دوستيِ صميمانه ندارم.»
